.jpg)
افراد مبتلا به آتیزم علاوه بر مشکلات رفتاری و حسی در موارد بسیاری دچار مشکلات گوارشی، پوستی و یا عفونی مشابه ای می باشند. به طور مثال این افراد به صورت مزمن دچار یبوست یا اسهال هستند و یا پس از یک دوره تحمل یبوست، دچاراسهال می شوند. به طور مداوم از دردهای شکمی شکایت دارند. در بعضی از موارد که فرد قادر به تکلم و انتقال مفاهیم از طریق گفتار یا اشاره نمی باشد، اطرافیان شاهد رفتارهای عجیبی هستند: مثلا بسیار دیده شده که کودکان با دردهای شکمی که قادر به حرف زدن نیستند، برای التیام دردشان یا کسب اندکی آرامش، شکمشان را روی نشیمنگاه صندلی گذاشته و در وضعیت نامطلوبی میخوابند.
علاوه بر موارد یاد شده، گاز معده، ترش کردن، برگشت اسید معده به مری و نیز عفونت های مکرر گوش و سینه همچنین آکنه و اگزما در این افراد به وفور دیده می شود.
اما نکته ای که به نظر من خیلی جالب توجه است این است که عده قابل توجهی از افراد آتیستیک، بدغذا (picky eater) هستند. به این معنا که تعداد بسیار اندکی از غذاها را میپذیرند و بقیه را به دلیل اینکه قادر به تحمل بو، مزه، ظاهر و فرمشان نیستند رد میکنند. در مواردی فرد آتیستیک فقط با خوردن چند ماده غذایی به زندگی ادامه میدهد که اغلب شامل شیر، نان، پاستا، سیب زمینی سرخ شده و شکلات می باشد. علاقه افراطی یا به عبارت بهتر وابستگی بیش از حد افراد آتیستیک به تعداد انگشت شماری از غذاها علاوه بر اینکه باعث محرومیت این افراد از جذب مواد مغذی مورد نیاز بدن می شود، به عنوان عاملی برای ایجاد یا تشدید علایم رفتاری و حسی منسوب به آتیزم و نیز بیش فعالی نیز به حساب می آید.
در پست های آینده حتما در مورد نظریه ای که ارتباط بین تغذیه و اختلالات رفتاری را تشریح میکند، خواهم نوشت.
با این توضیحات واضح است که درمان غذایی و به اصطلاح رژیم درمانی هم به عنوان بخشی از روشهای رایج در درمان آتیزم مورد توجه قرار گیرد.
اگر با پزشکتان در این مورد صحبت کنید به احتمال بسیار زیادی ارتباط بین رژیم غذایی و مشکلات رفتاری را رد میکند. چون جریان پزشکیِ غالب نظر چندان مثبتی به این مقوله ندارد. در عوض اگر به پزشک نچروپات (Naturopath) یا همیوپات (Homeopath) دسترسی دارید حتما از آنها در این مورد مشورت بگیرید.
در اینجا رژیم های غذایی که برای درمان علایم آتیزم به کار برده میشود را به صورت فهرست ذکر میکنم و در پست های بعدی سعی می کنم توضیحات بیشتری ارائه کنم.
نکته ای که در همه این رژیم ها مشترک می باشد این است که یک یا چند ماده غذایی که بیم آن میرود باعث ایجاد یا تشدید اختلالات باشد از لیست غذاهای مجاز حذف می شود. این غذاها اغلب یک یا چند مورد از هشت ماده غذایی هستند که بیشترین عامل ایجاد حساسیت های غذایی می باشند: گندم، لبنیات، تخم مرغ، سویا، بادام زمینی، سایر مغزها، ماهی، غذاهای دریایی (خرچنگ، صدف، ...).
معروفترین رژیم هایی که در درمان علایم طیف آتیزم استفاده می شوند از این قرارند:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر